Affur de rucloamubordu #140

Afgelopen zaterdag, het was verzengend heet, wilde ik ondanks de tropische temperaturen toch wel de oefenwedstrijd Eemdijk –  Spakenburg bezoeken. De Diekers hadden i.v.m. de coronamaatregelen aangegeven dat er maximaal 250 toeschouwers welkom waren. Daarna ging de poort dicht.
Wat is dan wijsheid? Hoe laat moest ik naar De Vinken gaan? Om 14.20 uur stond ik aan de poort bij de Groenen. ‘Je bent bezoeker 251’ gaf de turvende steward aan. Er volgde gelukkig snel een vette knipoog. Opgelucht liep ik door. Ik had goed gegokt. De steward, ondanks de hitte gekleed in een geel hesje (respect), liet weten dat ik op dat moment bezoeker 64 was.
Toen het oefenpotje begon, schatte ik dat er maximaal zo’n 150 personen de verschroeiende zon hadden getrotseerd om ‘die andere dorpsderby’ te bekijken.

Dinsdag jl. bezocht ik ook de thuiswedstrijd tegen het Utrechtse DHSC. Om toegelaten te worden is het nodig om je online te registreren om vervolgens bij de ingang van De Westmaat de geprinte versie van deze reservering te overhandigen. Op de site staat ook vermeld dat er maximaal 800 toeschouwers worden toegelaten, daarna gaat de poort dicht.
Ik schatte in dat het aantal van 800 bezoekers op die drukkende dinsdagavond niet gehaald zou worden. Die taxatie was juist want toen ik halverwege de 1^e helft arriveerde, kon ik probleemloos naar binnen. Uiteraard na overhandiging van mijn voucher aan een medewerker van KVA Beveiliging, het bedrijf dat er mede voor zorgt dat de coronamaatregelen bij de Blauwen worden nageleefd. De beveiliger, ondanks de broeierige hitte uitgedost in kostuum met stropdas (respect), liet mij weten dat ik bezoeker 329 was.
Op de staantribune achter het doel ging het niet uitsluitend over de Blauwe prestaties op het veld; die zagen er tegen de opgewonden standjes uit Utrecht bij vlagen al heel goed uit. Het ging, bijna onvermijdelijk, ook over corona en de onzekere gevolgen daarvan op het komende voetbalseizoen. Die twijfel voel ik ook. En daarom wil ik zoveel mogelijk oefenwedstrijden van onze hoofdmacht zien. Want in het meest donkere scenario zou het zo maar kunnen dat de oefencampagne langer duurt dan de competitie.
Daarom ben ik zaterdag weer present bij de wedstrijd tegen OSS’20 uit de gelijknamige plaats. Deze 3^e-divisionist weet overigens als geen ander wat de gevolgen van de coronamaatregelen zijn. In maart stonden de geel-blauwen 17 punten los. Nog 2 potjes winnen en de kampioensvlag kon gehesen worden. Eerst corona en daarna de KNVB beslisten anders. Ook het nieuwe seizoen is het ‘Liverpool van Brabant’ gewoon 3^e-divisionist. OSS’20 accepteerde het onafwendbare vonnis met pijn. Maar ook strijdbaar, vastberaden om dit seizoen alsnog te promoveren. Voor die instelling past maar één kwalificatie; respect! Met uitroepteken. Zonder haakjes.
Zaterdag ga ik dus weer richting Westmaat. Ruim op tijd want ik wil niet toeschouwer 801 zijn.

Tijdens de oefenwedstrijd tegen Eemdijk maakte Jan van Diermen z’n opwachting bij de Groenen. De talentvolle jeugdspeler van onze club is voor dit seizoen uitgeleend aan de plaatselijke hoofdklasser.
De talentvolle middenvelder wil zelf meer aan spelen toekomen. De verwachting is dat hij het komende seizoen nog niet veel speelminuten in het eerste zal gaan maken. En omdat het niveau en de weerstand bij hoofdklasser Eemdijk hoger is dan het 2^e elftal van onze Blauwen was de keus voor Jan niet moeilijk. Vanuit het perspectief van Spakenburg is het een slimme zet om Jan elke maandag mee te laten trainen met de Blauwe selectie. Zo blijft het contact gehandhaafd en het lijntje kort. Zodat er direct geanticipeerd kan worden op eventuele groei en progressie, maar wellicht ook op frustratie en vormverlies.
Uiteraard gaat deze werkwijze niet op voor andere Blauwe talenten. Elke jeugdspeler heeft z’n eigen verhaal. Elke Blauwe voetbalbelofte heeft een ander karakter, een ander lichaam, een ander stel hersens en heeft een andere weg bewandeld. Kortom, elke speler is uniek en moet ook op die manier begeleid worden. Maatwerk dus. Voor Jan van Diermen betekent dat nu uitgeleend worden. Hero van Lopik, Nico Kroonenberg en Luc Ruizendaal zijn per individu weer gebaat bij een andere aanpak. Afgestemd op hun eigen unieke situatie.
Jan van Diermen voetbalde dus tegen z’n club. Hij was o.a. in een duel verwikkeld met Hero van Lopik die tijdens deze voorbereiding overigens een prima indruk achterlaat. Het duel tussen de twee voetbalmaatjes leverde een fraaie foto op die gebruikt is bij het wedstrijdverslag op de Blauwe site.
Toch zie ik liever een foto met beide heren in hetzelfde Blauwe tenue. Misschien volgend jaar, als Jan een geweldig seizoen heeft gedraaid bij Eemdijk. Laten we het hopen. Succes Jan!

Hille Beekhuis

Het is deze periode peentjes zweten want niet alleen staat voor de heren voetballers de voorbereiding garant voor extra trainings- en wedstrijdarbeid, ook de temperaturen spreken daarin een aardig woordje mee. Afgelopen zaterdag werd menig oefenwedstrijd vervroegd en in een enkel geval zelfs geannuleerd vanwege de hitte. Ik zet daar eerlijk gezegd een beetje mijn vraagtekens bij want zodra in Nederland de eerste blaadjes van de bomen vallen, rijden de treinen aangepast. Zodra het sneeuwt, vallen er zelfs trajecten uit en als het warm is, wordt code oranje afgekondigd. In de ons omringende landen haalt men de schouders op en gaat men gewoon door alsof het daar de gewoonste zaak van de wereld is. Althans, dat is mijn perceptie. In Oostenrijk, Zwitserland en Zuid-Duitsland schijnt het ook wel eens te sneeuwen maar dat er dan geen of minder treinen rijden, is mij nimmer ter ore gekomen. In Spanje, Frankrijk en Italië is het zomers altijd verzengend heet maar wordt er daardoor een etappe in de Vuelta of de Tour vervroegd, ingekort of zelfs afgelast? Ik kan het mij niet heugen. Vorige week nog werd de Strade Bianche gereden in Italië met op sommige plaatsen 40 graden Celsius. Het peloton heeft 5 a 6 uur op de fiets gezeten (respect) en die halen verdikkeme met z’n allen nog een behoorlijk gemiddelde per uur ook, kan ik u zeggen.
Zodra wij ons maar blijven aanpassen, wennen wij er dus nooit aan daarom was ik wel blij dat de wedstrijd zaterdag gewoon om 15.00 uur werd afgewerkt.
Ik kan niet ontkennen dat het zaterdag heet was want dat was het. Ik was naast aandachtig toeschouwer ook nog eens verantwoordelijk voor het wedstrijdverslag net zo als ik dat ook was in maart 2018 uit bij Jong-FC Groningen. Toen was het zo bitter en bitter koud dat Johan Petersen zijn twitterverslag in de tweede helft vanuit de kantine heeft moeten doen omdat hij zijn vingers simpelweg niet meer kon bewegen. Zaterdag jl. na afloop van de wedstrijd tegen Eemdijk had ik een soort van dejavu. Dit keer zat niet Johan maar maatje Hille er letterlijk en figuurlijk doorheen vanwege de warmte. Wij hebben na de wedstrijd gauw de schaduw bij de kantine opgezocht en na een groene fles was Hille weer helemaal de oude. Het kan in Nederland dus vriezen en dooien, wen er maar vast aan.

Tijmen Beekhuis