Op 15 augustus 1931 richt een aantal enthousiaste jonge mensen een voetbalvereniging op onder de naam Stormvogels. Een periode waarin meerdere plaatselijke voetbalverenigingen worden opgericht, soms met illustere namen, zoals: Ajax, Strandvogels, N.A.S. (later IJsselmeervogels), Noordster, Spakenburgse Boys, SDO en SFC.
Van een competitie zoals we die nu kennen is in het begin nog geen enkele sprake; er worden vooral vriendschappelijke wedstrijden en toernooien gespeeld in een weiland achter de Bavinckschool. Na een aantal jaren verandert de vereniging haar naam in Windvogels.
Vanaf 1935 gaan de Blauwen meespelen in de competitie bij de Utrechtse Provinciale Voetbal Bond, waar ze worden ingedeeld in de derde klasse, om vervolgens direct ongeslagen kampioen te worden. Het zou de opmaat betekenen voor meerdere kampioenschappen. Van een vriendenclubje met slechts een aantal leden, groeit men in de jaren erna – als voetbalvereniging Windvogels – tot een vereniging met tweehonderd leden. Na de fusie in 1947 van de Windvogels met de lokale gymnastiekvereniging Lycurgus wordt de voetbalclub omgedoopt tot een sportvereniging: SV Spakenburg.
In 1947 wordt Spakenburg kampioen en promoveert het naar de vierde klasse van de KNVB (na een 4-1 winst op Zuidvogels) en bereikt daarmee de hoogst mogelijke klasse voor een zaterdagclub op dat moment.
Twee jaar later speelt SV Spakenburg twee keer tegen een jubilerend voetbalteam van Paleis Soestdijk. Het halve dorp fietst naar Soestdijk, vooral omdat ook Koningin Juliana en Prins Bernhard aanwezig zullen zijn. De wedstrijd in Spakenburg (augustus 1949) wordt een nog groter feest, want ook daar zijn de koningin en prins als eregasten present. Het Spakenburgse team wint met 4-2 en aanvoerder Jan van der Goot ontvangt een medaille uit handen van Prins Bernhard. Vooral in de jaren ’50 weet Spakenburg haar naam te vestigen in het hele land, en zeker na het landskampioenschap in 1952
De kampioenen worden in een koets door het dorp gereden. Ook in de jaren ’60 worden regelmatig kampioenschappen behaald. In die periode geeft de gemeente ruimte om een sportpark aan te leggen op de Westmaat, waar zowel Spakenburg als IJsselmeervogels hun wedstrijden gaan afwerken.
In het seizoen ’71/’72 start de KNVB met een eerste klasse. Met stunt en vliegwerk weet Spakenburg zich – getraind door Joop van Basten, de vader van Marco – daarvoor uiteindelijk te plaatsen.
De eerste seizoenen in die eerste klasse verlopen niet bijzonder goed, maar in het seizoen ‘73/’74 kan de kampioensvlag weer worden gehesen. Onder leiding van Wim Kraneveldt wordt de eerste plaats behaald in de eerste klasse B. In de strijd om het zaterdagkampioenschap wordt uiteindelijk verloren van Huizen. Desondanks geeft Spakenburg haar visitekaartje af en wordt duidelijk dat de Blauwen geen eendagsvlieg zullen worden op het hoogste niveau van het zaterdagamateurvoetbal
Toch moet de Blauwe aanhang een groot aantal jaren wachten voor er weer een kampioensfeest kan worden gevierd. Spakenburg wisselt matige seizoenen af met goede, maar verder dan een tweede plaats komt SV Spakenburg niet. Tot het seizoen ‘84/’85.
Dit seizoen is het beste in de historie van Spakenburg. Onder leiding van Piet van den Ham wordt voor het eerst in elf jaar weer een afdelingskampioenschap binnengehaald. Met Kozakken Boys en GVVV wordt daarna gestreden om de zaterdagtitel. Omdat de Werkendammers en de Spakenburgers gelijk eindigen, is een beslissingswedstrijd nodig. Op het veld van Huizen wordt een historische wedstrijd gespeeld. Spakenburg wint op de valreep met 3-2, na een onderbreking van een halfuur, terwijl van beide teams twee spelers uit het veld worden gestuurd. Maar Spakenburg heeft de zaterdagtitel!
Vervolgens wordt de strijd aangebonden tegen zondagkampioen DHC uit Delft. In Delft wordt het 2-2 zodat de wedstrijd op De Westmaat de beslissing moet brengen. Vier minuten voor tijd schiet Joop van de Groep Spakenburg via een strafschop naar 1-0. Niet veel later wil DHC-trainer Guus Haak niet meer verder spelen, na een vermeende elleboogstoot op een van zijn spelers. De officials van de KNVB dringen er bij DHC op aan om de wedstrijd te hervatten. Na dit te weigeren, wordt Spakenburg tot kampioen uitgeroepen.
Spakenburg wint ook nog de districtsbeker, door een 3-0 overwinning op RCH, waarmee het meest succesvolle seizoen wordt gecompleteerd.
In dit seizoen wordt Spakenburg opnieuw gekroond tot kampioen. In een competitie waarin ook buurman IJsselmeervogels is ingedeeld, trekken De Blauwen aan het langste eind. De thuiswedstrijd tegen de ‘rooien’ wordt een ware thriller. Vooraf stond iedereen bol van de spanning. Maar enkele minuten voor tijd kopt de jonge Tijmen Beekhuis Spakenburg naar de overwinning. Een week later gaat de kampioensvlag in top, na een 3-1 overwinning op Roda Boys. In de strijd om de zaterdagtitel moeten Spakenburg en NSVV hun meerdere erkennen in ACV.
In de seizoenen die volgen doet Spakenburg vaak mee om de titel, maar het hoogste schavot kan pas in 2000 worden betreden. Onder leiding van Tijs Schipper behalen De Blauwen de titel in de hoofdklasse B. In de race om de zaterdagtitel, met Urk en Katwijk, trekt laatstgenoemde aan het langste eind.
Na 2000 doet Spakenburg regelmatig mee in de strijd om de bovenste plekken, maar eindigt vaak op een tweede of derde plaats. In de voorbereiding op het seizoen 2006/2007 weet Spakenburg een fantastische overwinning te behalen op de profs van AFC Ajax. Door doelpunten van Arthur van Metelen, Roderik de Harder en Mustafa Aksit wordt het 3-2.
Het kampioenschap wordt weer in het seizoen 2007/2008 behaald. In een memorabel seizoen waarin de buren tweemaal met zeer grote cijfers (uit 1-5 en thuis 7-1!) worden afgedroogd, geeft niemand vijf duels voor het einde nog een stuiver voor de kansen van De Blauwen. Na een ontluisterende 5-1 nederlaag tegen GVVV is de achterstand op koploper Sparta Nijkerk vijf punten. Daarnaast is trainer Erik Assink de week ervoor opgestapt. Desondanks weet Spakenburg onder leiding van interim-trainers Harry Hamstra en Melrik Beukers uit de resterende wedstrijden het volle pond te behalen en mede dankzij een spetterende 7-1 thuisoverwinning op IJsselmeervogels wordt de vijfde en voorlopig laatste afdelingstitel in de wacht gesleept. Men zou daarna om het zaterdagkampioenschap strijden met FC Lisse en HHC Hardenberg. Spakenburg begint met een gelijkspel thuis tegen FC Lisse (2-2) en een uitwedstrijd tegen HHC Hardenberg (1-1). FC Lisse is daarna in de uitwedstrijd te sterk (6-2) en zal later ook het algeheel kampioenschap behalen. De tweede plek in het zaterdagkampioenschap wordt nog wel veiliggesteld door thuis van HHC Hardenberg te winnen (3-1).
Met nagenoeg dezelfde selectie (plus enkele nieuwe aanwinsten) wordt Spakenburg opnieuw goede kansen toegedicht. Maar het wordt uiteindelijk een deceptie, met als dieptepunt een voorwaardelijke straf van een jaar om uit de competitie te worden genomen na de laatste competitiewedstrijd tegen IJsselmeervogels.
Een hoogtepunt in het seizoen 2009/2010 is de uitschakeling van MVV in de KNVB-Beker en de derde ronde wedstrijd tegen landskampioen AZ, dat bijna op de knieën moet voor Spakenburg. Na een vroege goal van Thijs Houwing (0-1) en een afstandspegel van Christy Bonevacia (2-2) wordt een verlenging afgedwongen die uiteindelijk met 5-2 verloren gaat.
Onder leiding van trainer André Paus wordt Spakenburg de troste kampioen van de Topklasse. Na een sterk eindschot blijft Spakenburg Rijnsburgse Boys nipt voor. Algeheel amateurkampioen wordt Achilles ’29, de kampioen van de Topklasse zondag, dat in de tweekamp zowel uit als thuis te sterk is.
Nadat het seizoen ervoor degradatie uit de Topklasse maar nipt kon worden afgewend, voltrekt zich in het seizoen 2013/2014 een ongelooflijk huzarenstukje. SV Spakenburg wordt landskampioen.
Met liefst 17 nieuwe spelers wordt gestart aan deze voetbaljaargang. Na de eerst drie wedstrijden (nul punten) moet hoofdtrainer Johan de Kock zijn biezen pakken. Zijn opvolger wordt assistent-trainer Jochem Twisker, die een frisse wind laat waaien over de spelersgroep. De punten worden vergaard, het spel steeds beter en het geloof dat er iets moois kan gebeuren met de week sterker. De supporters worden veelal verwend met aanvallend en gedurfd voetbal, door een spelersgroep die zich ontwikkeld tot vriendengroep en een mentaliteit die de Blauw aanhang bekoort.
In een thrillerachtige competitie eindigen Spakenburg en GVVV gezamenlijk bovenaan, waardoor een beslissingswedstrijd gespeeld moet worden om uit te maken wie kampioen van de Topklasse Zaterdag wordt. Het wordt een gedenkwaardige dag in het Kras Stadion van FC Volendam, waar ruim 6.000 fans een van de mooiste wedstrijden uit het amateurvoetbal beleven. Mark de Loor zet Spakenburg op 1-0, waarna Simon Brouwer voor rust nog gelijkmaakt. Uiteindelijk zou Kees Tol de Blauwen uit Spakenburg naar de titel schieten.
Vervolgens wacht nog een gevecht met AFC, de Amsterdamse vereniging die winnaar is geworden van de Topklasse Zondag. Op de Westmaat laat Spakenburg geen spaan heel van de Amsterdammers en overklassen de zondagkampioen: 4-1. Doelpuntenmakers: Kees Tol, Edwin Dekkers, Mark de Loor en Niels Buijtenhuis. De return in Amsterdam een week later is een formaliteit. De Blauwen verliezen met 3-2 (treffers Salim Amerzgiou en Mark de Loor), waarbij de landstitel nooit in gevaar is gekomen.
